«ΟΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΟΙ ΤΗΣ ΝΑΠΟΛΗΣ»
του Εντουάρντο Ντε Φιλίππο
κωμωδία σε 2 πράξεις
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ: 15, 18, 22, 25, 29 Μαΐου και 1 Ιουνίου
(ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΙΣ 20.00’ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΤΙΣ 20.30’)
Σκηνοθεσία: Τόνια Μάνεση (ηθοποιός – σκηνοθέτης)
Πρωτότυπη μουσική: Νίνο Ρότα
Μουσική γραμμένη για την παράσταση: Μάνος Τσίτουρας
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
ΤΗΛ. ΓΙΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΘΕΣΕΩΝ:
ΘΕΑΤΡΟ ΚΝΩΣΣΟΣ (Κνωσσού 11 & Πατησίων 195, Πλ. Αμερικής, Αθήνα)
ΤΗΛ.: 210 – 8677070 – 8624463
Μετά τη μεγάλη (και για πολλούς απρόσμενη…) επιτυχία του περυσινού θεατρικού μας έργου «ΠΡΟΣΟΧΗ! ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΔΙΑΝΥΚΤΕρεύει!» που σε 9 παραστάσεις παρακολούθησαν γύρω στους 1.500 θεατές, από τους οποίους οι περισσότεροι φαρμακοποιοί, η ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΩΝ ΑΘΗΝΑΣ – ΠΕΙΡΑΙΑ «ΨΥΧΗΣ ΙΑΜΑ» προχωρεί εφέτος, από τον Σεπτέμβριο στην παρουσίαση μια νέας, ακόμη πιο φιλόδοξης θεατρικής προσπάθειας.
Δέκα επτά ερασιτέχνες ηθοποιοί – φαρμακοποιοί θα επιχειρήσουν τώρα να κάνουν το επόμενο, ακόμη πιο μεγάλο, βήμα: με σκηνοθέτη και πάλι την ηθοποιό Τόνια Μάνεση, ανεβάζουν το κλασικό έργο του μεγάλου Ιταλού θεατρανθρώπου Εντουάρντο Ντε Φιλίππο «Οι εκατομμυριούχοι της Νάπολης».
Οι θεατές θα διαπιστώσουν ότι, αν και το έργο αναφέρεται σε προγενέστερη εποχή, παραμένει εντυπωσιακά επίκαιρο! Μπορεί η Νάπολη της Ιταλίας, στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, να μην έχει ίσως καμιά σχέση με την Ελλάδα του σήμερα, όμως υπάρχουν ορισμένα πολύ κοινά βασικά χαρακτηριστικά: ο ευτελισμός των αξιών, ο αγώνας για επιβίωση, η αποθέωση του αμοραλισμού, αλλά ταυτόχρονα η αντίσταση και η ελπίδα όσων αγωνίζονται και πιστεύουν πως ο εφιάλτης θα τελειώσει και τότε πάλι θα φανεί η γύμνια όσων στηρίζουν τη ζωή τους ή ακόμη και την ίδια τους την ύπαρξη στα καταναλωτικά αγαθά και το εύκολο κέρδος...
Ίσως κάποιοι να σκέφτονται ότι η ζοφερή εποχή που ζούμε εμποδίζει ή και αφαιρεί τη διάθεση όποιου θα ήθελε να ασχοληθεί με το θέατρο και γενικότερα τον πολιτισμό… Η δική μας εμπειρία, σαν ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΩΝ ΑΘΗΝΑΣ – ΠΕΙΡΑΙΑ «ΨΥΧΗΣ ΙΑΜΑ» δείχνει, σ’ εμάς τους ίδιους πρώτα απ’ όλα, ακριβώς το αντίθετο: η συμμετοχή μας σε αυτήν την «δράση πολιτισμού…» μας βοηθά να γίνουμε καλύτεροι! Γιατί πιστεύουμε ότι τόσο οι συνθήκες στην εργασία μας όσο και στη ζωή μας γενικότερα δεν καλυτερεύουν μόνο μέσω πολιτικών αλλαγών και συνδικαλιστικών διεκδικήσεων. Το θέατρο και ο πολιτισμός γενικότερα συμβάλλει καθοριστικά - ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΤΩΡΑ, ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ – στην αναζήτηση νέων ψυχικών δυνάμεων. Και τέτοιες δυνάμεις βρίσκουμε ήδη με τη συσπείρωση, το χιούμορ, την ομαδικότητα, που λειτουργούν για εμάς σαν διέξοδος και «ξέδομα», με τη συμμετοχή μας στην προετοιμασία της παράστασης! Δεν είναι σχήμα λόγου η βασικότερη ήδη διατυπωμένη διακήρυξη της ομάδας μας ότι «το φάρμακο είναι πολιτισμός και ο πολιτισμός είναι φάρμακο». Άλλωστε, στην περίπτωσή μας, ο πολιτισμός, το θέατρο, λειτουργεί ήδη σαν φάρμακο και μάλιστα χωρίς παρενέργειες…
Έφη Καλλέργη – Βραχλιώτη, Τόνια Καμπανάρου, Ματίλντα Κοτζιά, Κλαίρη Παπαντωνάκου, Τόνια Μάνεση (ηθοποιός – σκηνοθέτης), Φλωρέτα Μαργιώλη, Ελίνα Καραμπινίδη, Ελένη Κωστοπούλου, Άννα Σωτηροπούλου, Τάσος Παππάς, Ηλίας Καϊναδάς, Γιώργος Γαβριήλ, Αρσένης Αθανασίου, Βασίλης Παπαπέτρου, Παναγιώτης Μαραβέλιας, Ευθύμης Παπαευθυμίου, Γιώργος Παπαδημητρίου, Μανόλης Μαυρολέων.
Δευτέρα 16 Μαΐου 2011
Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010
Οφείλω να ομολογήσω ότι συνεχίζει να με συγκινεί, όσο και την πρώτη φορά, να δουλεύω με ερασιτέχνες ηθοποιούς. Αυτούς τους «εραστές της τέχνης…» εν προκειμένω του θεάτρου. Που αγαπούν το θέατρο, που παθιάζονται με θέματα πολιτισμού αν και το επαγγελματικό τους αντικείμενο είναι εντελώς διαφορετικό – φαινομενικά τουλάχιστον. Φαινομενικά, γιατί όπως μου εξήγησαν οι φαρμακοποιοί που συμμετέχουν, το φαρμακείο, ο πάγκος του φαρμακείου, μπορεί να θεωρηθεί και ...Θεατρικός Τόπος! Ανάλογα με ποιον έχουν απέναντί τους κάθε φορά, οι φαρμακοποιοί πρέπει να «υποδυθούν…» και κάποιο ρόλο. Το «…έργο» είναι άλλοτε κωμωδία και άλλοτε δράμα, ανάλογα με τον – απέναντί τους - ασθενή, πελάτη, «…θεατή».
Το μονόπρακτο του Ντε Φιλίππο «Διανυκτερεύον φαρμακείο» (farmacia di turno) είναι το πρώτο έργο του μεγάλου Ιταλού θεατρανθρώπου. Γι' αυτό ίσως παρουσιάζει πολλά προβλήματα στη δομή και την ανάπτυξη. Έτσι, ήταν ανάγκη όχι μόνο να μεταφραστεί αλλά να διασκευαστεί κατά τρόπο ώστε να αποκτήσει ζωντάνια και «χυμούς», σεβόμενοι όμως το πρωτότυπο έργο και το συγγραφέα του. Πιστεύω ότι ο συγγραφέας του δεύτερου μονόπρακτου που ανέλαβε και αυτό το δύσκολο έργο τα κατάφερε.
Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε ότι το συγκεκριμένο μονόπρακτο ανεβαίνει για πρώτη φορά σε θεατρική σκηνή στην Ελλάδα. Είναι, λοιπόν, ιδιαίτερα τιμητικό για τους φαρμακοποιούς που πρώτοι αυτοί μας το παρουσιάζουν!
Ελπίζω, όλοι μαζί, να καταφέραμε να προβάλουμε τα προβλήματα του φαρμακείου και του φαρμακοποιού που, λίγο πολύ, παραμένουν ίδια από το 1920 (στη Νάπολη) ως το 2010 (στην Αθήνα)…Καταφέραμε να γίνουμε όχι μόνο «ομάδα» αλλά κάτι σημαντικότερο: παρέα φίλων! Οι πρόβες ήταν πολλές φορές κοπιαστικές αλλά λειτούργησαν και σαν μια διαδικασία διασκέδασης... Γιατί μπορεί οι φαρμακοποιοί της ομάδας «Ψυχής Ίαμα» να είναι ερασιτέχνες αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι εργάστηκαν με υπομονή, επιμονή, όρεξη, ενθουσιασμό, στοιχεία που καμιά φορά λείπουν και από επαγγελματίες...
Θα ήθελα εδώ να ευχαριστήσω τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Πειραιά που μας παραχώρησε έναν τόσο όμορφο χώρο για τις πρόβες μας. Χωρίς αυτόν θα μας ήταν πολύ δύσκολο να φτάσουμε ως εδώ...
Καλή σας διασκέδαση
Τόνια Μάνεση
Ηθοποιός - Σκηνοθέτης
Το μονόπρακτο του Ντε Φιλίππο «Διανυκτερεύον φαρμακείο» (farmacia di turno) είναι το πρώτο έργο του μεγάλου Ιταλού θεατρανθρώπου. Γι' αυτό ίσως παρουσιάζει πολλά προβλήματα στη δομή και την ανάπτυξη. Έτσι, ήταν ανάγκη όχι μόνο να μεταφραστεί αλλά να διασκευαστεί κατά τρόπο ώστε να αποκτήσει ζωντάνια και «χυμούς», σεβόμενοι όμως το πρωτότυπο έργο και το συγγραφέα του. Πιστεύω ότι ο συγγραφέας του δεύτερου μονόπρακτου που ανέλαβε και αυτό το δύσκολο έργο τα κατάφερε.
Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε ότι το συγκεκριμένο μονόπρακτο ανεβαίνει για πρώτη φορά σε θεατρική σκηνή στην Ελλάδα. Είναι, λοιπόν, ιδιαίτερα τιμητικό για τους φαρμακοποιούς που πρώτοι αυτοί μας το παρουσιάζουν!
Ελπίζω, όλοι μαζί, να καταφέραμε να προβάλουμε τα προβλήματα του φαρμακείου και του φαρμακοποιού που, λίγο πολύ, παραμένουν ίδια από το 1920 (στη Νάπολη) ως το 2010 (στην Αθήνα)…Καταφέραμε να γίνουμε όχι μόνο «ομάδα» αλλά κάτι σημαντικότερο: παρέα φίλων! Οι πρόβες ήταν πολλές φορές κοπιαστικές αλλά λειτούργησαν και σαν μια διαδικασία διασκέδασης... Γιατί μπορεί οι φαρμακοποιοί της ομάδας «Ψυχής Ίαμα» να είναι ερασιτέχνες αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι εργάστηκαν με υπομονή, επιμονή, όρεξη, ενθουσιασμό, στοιχεία που καμιά φορά λείπουν και από επαγγελματίες...
Θα ήθελα εδώ να ευχαριστήσω τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Πειραιά που μας παραχώρησε έναν τόσο όμορφο χώρο για τις πρόβες μας. Χωρίς αυτόν θα μας ήταν πολύ δύσκολο να φτάσουμε ως εδώ...
Καλή σας διασκέδαση
Τόνια Μάνεση
Ηθοποιός - Σκηνοθέτης
Eduardo de Filippo (1900-1984)
Nαπολιτάνος ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης, ο Ε. de Filippo, αποτέλεσε, ίσως, τον πιο αντιπροσωπευτικό συγγραφέα της «αστικής μεταλλαγής» της ιταλικής κοινωνίας. Έζησε την εποχή των μεγάλων κοινωνικών και ιστορικών ανακατατάξεων που αντικατοπτρίστηκαν στην τέχνη. Την δεκαετία του 1930 η κυριαρχία του Benito Mussolini εδραιώνει τον φασισμό στην Ιταλία. Το έργο του, τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο, σηματοδότησε μια ολόκληρη εποχή ψυχογραφώντας τα λαϊκά στρώματα. Η «κοινωνιολογική» ματιά του, δίνει βήμα στο δίκαιο του αδύναμου αναπαριστώντας την αγωνία των φτωχών ανθρώπων να επιβιώσουν μέσα στις μεγάλες ιστορικές συγκυρίες της εποχής. Οι κινηματογραφικές του ταινίες αποτέλεσαν έναν σπουδαίο πρεσβευτή «ιταλικότητας», προσδιορίζοντας την πολιτισμική ταυτότητα της κοινωνίας και της εποχής που τον ενέπνευσε. Η διεθνής απήχηση που είχε ο ιταλικός νεορεαλιστικός κινηματογράφος κάνει το έργο του ευρύτερα γνωστό.
Γεννήθηκε στη Νάπολη στην αρχή του νέου αιώνα νόθος γιός του ηθοποιού της εποχής Eduardo Scarpetta, στον θίασο του οποίου μαθήτευσε από πολύ μικρός μαζί με τα αδέρφια του. Το πηγαίο ταλέντο του και τα δυνατά κείμενά του αναδείχτηκαν στην θεατρική σκηνή. Το 1931 συγκρότησε με τα αδέρφια του Peppino και Titina, τον θίασο Compagnia Teatro Umoristico: i De Filippo ενώ το 1934 συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον Luigi Pirandello. Οι ναπολιτάνικες φαρσοκωμωδίες του αποτέλεσαν την καλύτερη μεταπολεμική υπόσχεση ελπίδας, της γενιάς του πολέμου. Τα θέματά του αναδεικνύουν τους «θεούς των μικρών πραγμάτων», τους ταπεινούς ήρωες της κατεστραμμένης από τον πόλεμο Ευρώπης, που παλεύουν με χιούμορ και σαρκασμό όχι μόνο για την επιβίωση, αλλά και για την αξιοπρέπεια. Σε ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης αναδύονται τα πολιτικά του σχόλια, αν και δεν φαίνεται να τον ενδιαφέρει το πολιτικό αλλά το κοινωνικό πρόβλημα: «το κοινό θα δώσει απάντηση στα ερωτηματικά μου», έλεγε.
Ο Ε. de Filippo, αποτελεί αγαπημένο συγγραφέα του ελληνικού θεάτρου. Πρωτοπαρουσιάστηκε στην ελληνική θεατρική σκηνή την δεκαετία του ΄50. Τα έργα του είχαν μεγάλη απήχηση, διότι ηθογραφούσαν μια κοινωνική πραγματικότητα ανάλογη με την ελληνική, μέσα από ένα δυνατό σαρκασμό και σάτιρα, που θα μπορούσε κανείς να συσχετίσει με την μαθητεία του στην Commedia dell Arte. Στη μακρά του πορεία στο θέατρο έζησε πείνα, δυστυχία, προβλήματα, πολέμους, έρωτες, διακρίσεις, δημιουργία… χειροκρότημα. Ολοκλήρωσε τον κύκλο ζώντας ως «τεχνίτης» μιας δύσκολης και πολλές φορές οδυνηρής τέχνης. Ο ίδιος άλλωστε έλεγε: «Ρούφηξα άπληστα στα έργα μου ένα σωρό ζωές, αλλά ποτέ δίχως συμπόνια…».
Άννα Μαυρολέων
Διδάσκουσα του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών
του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου
Nαπολιτάνος ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης, ο Ε. de Filippo, αποτέλεσε, ίσως, τον πιο αντιπροσωπευτικό συγγραφέα της «αστικής μεταλλαγής» της ιταλικής κοινωνίας. Έζησε την εποχή των μεγάλων κοινωνικών και ιστορικών ανακατατάξεων που αντικατοπτρίστηκαν στην τέχνη. Την δεκαετία του 1930 η κυριαρχία του Benito Mussolini εδραιώνει τον φασισμό στην Ιταλία. Το έργο του, τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο, σηματοδότησε μια ολόκληρη εποχή ψυχογραφώντας τα λαϊκά στρώματα. Η «κοινωνιολογική» ματιά του, δίνει βήμα στο δίκαιο του αδύναμου αναπαριστώντας την αγωνία των φτωχών ανθρώπων να επιβιώσουν μέσα στις μεγάλες ιστορικές συγκυρίες της εποχής. Οι κινηματογραφικές του ταινίες αποτέλεσαν έναν σπουδαίο πρεσβευτή «ιταλικότητας», προσδιορίζοντας την πολιτισμική ταυτότητα της κοινωνίας και της εποχής που τον ενέπνευσε. Η διεθνής απήχηση που είχε ο ιταλικός νεορεαλιστικός κινηματογράφος κάνει το έργο του ευρύτερα γνωστό.
Γεννήθηκε στη Νάπολη στην αρχή του νέου αιώνα νόθος γιός του ηθοποιού της εποχής Eduardo Scarpetta, στον θίασο του οποίου μαθήτευσε από πολύ μικρός μαζί με τα αδέρφια του. Το πηγαίο ταλέντο του και τα δυνατά κείμενά του αναδείχτηκαν στην θεατρική σκηνή. Το 1931 συγκρότησε με τα αδέρφια του Peppino και Titina, τον θίασο Compagnia Teatro Umoristico: i De Filippo ενώ το 1934 συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον Luigi Pirandello. Οι ναπολιτάνικες φαρσοκωμωδίες του αποτέλεσαν την καλύτερη μεταπολεμική υπόσχεση ελπίδας, της γενιάς του πολέμου. Τα θέματά του αναδεικνύουν τους «θεούς των μικρών πραγμάτων», τους ταπεινούς ήρωες της κατεστραμμένης από τον πόλεμο Ευρώπης, που παλεύουν με χιούμορ και σαρκασμό όχι μόνο για την επιβίωση, αλλά και για την αξιοπρέπεια. Σε ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης αναδύονται τα πολιτικά του σχόλια, αν και δεν φαίνεται να τον ενδιαφέρει το πολιτικό αλλά το κοινωνικό πρόβλημα: «το κοινό θα δώσει απάντηση στα ερωτηματικά μου», έλεγε.
Ο Ε. de Filippo, αποτελεί αγαπημένο συγγραφέα του ελληνικού θεάτρου. Πρωτοπαρουσιάστηκε στην ελληνική θεατρική σκηνή την δεκαετία του ΄50. Τα έργα του είχαν μεγάλη απήχηση, διότι ηθογραφούσαν μια κοινωνική πραγματικότητα ανάλογη με την ελληνική, μέσα από ένα δυνατό σαρκασμό και σάτιρα, που θα μπορούσε κανείς να συσχετίσει με την μαθητεία του στην Commedia dell Arte. Στη μακρά του πορεία στο θέατρο έζησε πείνα, δυστυχία, προβλήματα, πολέμους, έρωτες, διακρίσεις, δημιουργία… χειροκρότημα. Ολοκλήρωσε τον κύκλο ζώντας ως «τεχνίτης» μιας δύσκολης και πολλές φορές οδυνηρής τέχνης. Ο ίδιος άλλωστε έλεγε: «Ρούφηξα άπληστα στα έργα μου ένα σωρό ζωές, αλλά ποτέ δίχως συμπόνια…».
Άννα Μαυρολέων
Διδάσκουσα του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών
του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου
Το θέατρο και (γενικά) η τέχνη
σαν μορφές αντίστασης…
Οι φαρμακοποιοί, εκτός του να παρασκευάζουμε ή να πωλούμε φάρμακα, εκτός του να … «παρανομούμε» επιδένοντας τραύματα, παίρνοντας πιέσεις, κάνοντας ενέσεις ή δανείζοντας φάρμακα, εκτός του να κολυμπούμε, χωρίς σωσίβιο, στις απέραντες θάλασσες της γραφειοκρατίας που μας έχουν ρίξει τα ασφαλιστικά ταμεία
και η πολιτική των κρατικών μηχανισμών και του συστήματος γενικότερα, οργανώνουμε, για πρώτη φορά και παρουσιάζουμε το αποτέλεσμα μιας πρωτοβουλίας που υπερβαίνει, θέλουμε να πιστεύουμε, τη μιζέρια της επαγγελματικής μας καθημερινότητας και μας δίνει φτερά να πετάξουμε προς εκείνες τις σφαίρες, άγνωστες μέχρι τώρα, μιας άλλης προσέγγισης «αυτού που είμαστε», μιας άλλης όψης «αυτού που μπορούμε να γίνουμε», μιας νέας στάσης ζωής.
Ζωγραφίζοντας, κάνοντας γλυπτική, φωτογραφία, σκίτσο, γράφοντας ποίηση ή πεζογράφημα, παίζοντας ή και γράφοντας μουσική, γράφοντας ή παίζοντας θέατρο!… Αυτό κι αν είναι «παρανομία»…
Νομίζουμε ότι ο καλύτερος τρόπος υπέρβασης του αδιέξοδου και,
χωρίς υπερβολή, «καφκικού…» κόσμου στον οποίο οδηγείται καθημερινά, όλο και περισσότερο, το λειτούργημα που ασκούμε, βρίσκεται στην αναζήτηση μιας ουσιαστικής επαφής με την τέχνη και τον πολιτισμό.
Όσο το ανελέητο και απάνθρωπο σύστημα προσπαθεί να μας μεταμορφώσει σε κακόμοιρους γραφιάδες,
σε πονηρούληδες εμπόρους και ανελέητους κυνηγούς συνταγών,
εμείς οφείλουμε να αντισταθούμε! Και θα αντισταθούμε όχι μόνο με αξιοπρέπεια και ιώβειο υπομονή στους χώρους δουλειάς μας,
αλλά και μη επιτρέποντας να μας οδηγήσουν στην πλήρη εξαθλίωση.
Θα αντισταθούμε όχι απλά διατηρώντας αλλά ισχυροποιώντας
κάθε δυνατό και ουσιαστικό δεσμό με την κοινωνία,
ανιχνεύοντας κάθε δρόμο που μεγαλώνει τη χαρά στη ζωή.
Αυτή η θεατρική παράσταση, βασισμένη σε δυο μονόπρακτα πάνω στο ίδιο το εργασιακό μας αντικείμενο, με σκηνικό τον ίδιο το χώρο της δουλειάς μας, το φαρμακείο και ό,τι αυτό σημαίνει,
οργανωμένη από φαρμακοποιούς,
σ’ ένα έργο γραμμένο (κατά το ένα ήμισυ…) από φαρμακοποιό,
μεταφρασμένο (κατά το άλλο ήμισυ…) από φαρμακοποιό,
δεν έχει σαν στόχο τη συντεχνιακή μας επιβεβαίωση
αλλά αποσκοπεί να μεταδώσει στο κοινό είτε αποτελείται από συναδέλφους είτε όχι την απελευθερωτική μέθεξη, τη χαρά της δημιουργίας, μέσα από τη μαγεία του θεατρικού γίγνεσθαι.
Κρυφή της φιλοδοξία επίσης παραμένει να αναδείξει στην αληθινή τους διάσταση ορισμένα, τουλάχιστον, από τα προβλήματα
που αντιμετωπίζουν όσοι στέκονται
από την «πίσω πλευρά» του πάγκου ενός φαρμακείου...
Ελπίζουμε και αυτή μας η «συνταγή»
να είναι «επιτυχημένη» και «θεραπευτική»…
Μανόλης Μαυρολέων
Φαρμακοποιός – Συγγραφέας
σαν μορφές αντίστασης…
Οι φαρμακοποιοί, εκτός του να παρασκευάζουμε ή να πωλούμε φάρμακα, εκτός του να … «παρανομούμε» επιδένοντας τραύματα, παίρνοντας πιέσεις, κάνοντας ενέσεις ή δανείζοντας φάρμακα, εκτός του να κολυμπούμε, χωρίς σωσίβιο, στις απέραντες θάλασσες της γραφειοκρατίας που μας έχουν ρίξει τα ασφαλιστικά ταμεία
και η πολιτική των κρατικών μηχανισμών και του συστήματος γενικότερα, οργανώνουμε, για πρώτη φορά και παρουσιάζουμε το αποτέλεσμα μιας πρωτοβουλίας που υπερβαίνει, θέλουμε να πιστεύουμε, τη μιζέρια της επαγγελματικής μας καθημερινότητας και μας δίνει φτερά να πετάξουμε προς εκείνες τις σφαίρες, άγνωστες μέχρι τώρα, μιας άλλης προσέγγισης «αυτού που είμαστε», μιας άλλης όψης «αυτού που μπορούμε να γίνουμε», μιας νέας στάσης ζωής.
Ζωγραφίζοντας, κάνοντας γλυπτική, φωτογραφία, σκίτσο, γράφοντας ποίηση ή πεζογράφημα, παίζοντας ή και γράφοντας μουσική, γράφοντας ή παίζοντας θέατρο!… Αυτό κι αν είναι «παρανομία»…
Νομίζουμε ότι ο καλύτερος τρόπος υπέρβασης του αδιέξοδου και,
χωρίς υπερβολή, «καφκικού…» κόσμου στον οποίο οδηγείται καθημερινά, όλο και περισσότερο, το λειτούργημα που ασκούμε, βρίσκεται στην αναζήτηση μιας ουσιαστικής επαφής με την τέχνη και τον πολιτισμό.
Όσο το ανελέητο και απάνθρωπο σύστημα προσπαθεί να μας μεταμορφώσει σε κακόμοιρους γραφιάδες,
σε πονηρούληδες εμπόρους και ανελέητους κυνηγούς συνταγών,
εμείς οφείλουμε να αντισταθούμε! Και θα αντισταθούμε όχι μόνο με αξιοπρέπεια και ιώβειο υπομονή στους χώρους δουλειάς μας,
αλλά και μη επιτρέποντας να μας οδηγήσουν στην πλήρη εξαθλίωση.
Θα αντισταθούμε όχι απλά διατηρώντας αλλά ισχυροποιώντας
κάθε δυνατό και ουσιαστικό δεσμό με την κοινωνία,
ανιχνεύοντας κάθε δρόμο που μεγαλώνει τη χαρά στη ζωή.
Αυτή η θεατρική παράσταση, βασισμένη σε δυο μονόπρακτα πάνω στο ίδιο το εργασιακό μας αντικείμενο, με σκηνικό τον ίδιο το χώρο της δουλειάς μας, το φαρμακείο και ό,τι αυτό σημαίνει,
οργανωμένη από φαρμακοποιούς,
σ’ ένα έργο γραμμένο (κατά το ένα ήμισυ…) από φαρμακοποιό,
μεταφρασμένο (κατά το άλλο ήμισυ…) από φαρμακοποιό,
δεν έχει σαν στόχο τη συντεχνιακή μας επιβεβαίωση
αλλά αποσκοπεί να μεταδώσει στο κοινό είτε αποτελείται από συναδέλφους είτε όχι την απελευθερωτική μέθεξη, τη χαρά της δημιουργίας, μέσα από τη μαγεία του θεατρικού γίγνεσθαι.
Κρυφή της φιλοδοξία επίσης παραμένει να αναδείξει στην αληθινή τους διάσταση ορισμένα, τουλάχιστον, από τα προβλήματα
που αντιμετωπίζουν όσοι στέκονται
από την «πίσω πλευρά» του πάγκου ενός φαρμακείου...
Ελπίζουμε και αυτή μας η «συνταγή»
να είναι «επιτυχημένη» και «θεραπευτική»…
Μανόλης Μαυρολέων
Φαρμακοποιός – Συγγραφέας
«Ψυχής Ίαμα»
Θεατρική Ομάδα Φαρμακοποιών Αθήνας - Πειραιά
«ΠΡΟΣΟΧΗ! ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΔΙΑΝΥΚΤΕρεύει…»
2διανυκτεΡΕΥΟΝΤΑ… ΘΕΑΤΡΙΚΑ
ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΑ
1. «Διανυκτερεύον φαρμακείο» Συγγραφέας: Εντουάρντο Ντε Φιλίππο
(πρωτότυπος τίτλος: “Farmacia di turno”)
Μετάφραση – Απόδοση – Μεταγραφή: Μανόλης Μαυρολέων
2. «Και το όνομα αυτού, Παναγιώτης!...»
Συγγραφέας: Μανόλης Μαυρολέων (μέλος Φ.Σ. Πειραιά)
Θέατρο «Τόπος Αλλού» Κυκλάδων και Κεφαλληνίας 17, Κυψέλη, Αθήνα.
Ημερομηνίες Παραστάσεων: 17, 20, 24, 27, 31 Ιανουαρίου και 3, 7 Φεβρουαρίου 2010. Κυριακές: 18.00’ – 20.00’. Τετάρτες: 20.30’ – 22.30’
Σκηνοθεσία: Τόνια Μάνεση (ηθοποιός – σκηνοθέτης)
Σκηνικά – Κοστούμια: Μίκα Πανάγου
Μουσικές επιλογές: Χρήστος Αγγελόπουλος (μέλος Φ.Σ. Αττικής)
Πρωτότυπη μουσική: Μάνος Τσίτουρας
Παίζουν: Αγγελόπουλος Χρήστος (μέλος Φ.Σ. Αττικής), Αθανασίου Αρσένης (μέλος Φ.Σ. Πειραιά), Φλωρέττα Μαργιώλη (μέλος Φ.Σ. Αττικής), Παπαντωνάκου Κλαίρη (μέλος Φ.Σ. Πειραιά), Παπαπέτρου Βασίλης (μέλος Φ.Σ. Αττικής), Κόσο Σάρα (τελειόφοιτος Φαρμακευτικής Σχολής Αθήνας), Ακερμάνογλου Άντι (Βοηθός φαρμακείου, Αθήνα), Σιγάλας Νίκος (υπάλληλος του Φ.Σ. Πειραιά) και Μάνος Τσίτουρας (αστροφυσικός).
Από τον Σεπτέμβριο του 2008 μία ομάδα από 10 περίπου συναδέλφους φαρμακοποιούς, βοηθούς, κλπ, και την ηθοποιό – σκηνοθέτη Τόνια Μάνεση, ξεκινήσαμε με πολύ ενθουσιασμό πρόβες πάνω σε 2 θεατρικά μονόπρακτα που έχουν σαν κεντρικό τους θέμα το χώρο δουλειάς μας υπό τον γενικό τίτλο «ΠΡΟΣΟΧΗ! ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΔΙΑΝΥΚΤΕρεύει».
Σκοπός της προσπάθειας αυτής είναι, μέσα από τη διαχρονική κατάσταση όσων συμβαίνουν σ’ ένα φαρμακείο και μάλιστα διανυκτερεύον να ανιχνευθεί, από τη σκοπιά της θεατρικής προσέγγισης, «…μια ουσιαστική επαφή του λειτουργήματός μας με την τέχνη και τον πολιτισμό. Όσο το ανελέητο και απάνθρωπο σύστημα προσπαθεί να μας μεταμορφώσει σε κακόμοιρους γραφιάδες, πονηρούληδες εμπόρους και ανελέητους κυνηγούς συνταγών, εμείς οφείλουμε να αντισταθούμε! Και θα αντισταθούμε όχι μόνο με αξιοπρέπεια και ιώβειο υπομονή στους χώρους δουλειάς μας, αλλά και μη επιτρέποντας να μας οδηγήσουν στην πλήρη εξαθλίωση. Θα αντισταθούμε όχι απλά διατηρώντας αλλά ισχυροποιώντας κάθε δυνατό και ουσιαστικό δεσμό με την κοινωνία, ανιχνεύοντας κάθε δρόμο που μεγαλώνει τη χαρά στη ζωή.»
Η προσπάθειά μας πέρασε, για έναν ολόκληρο χρόνο, από τα «σαράντα κύματα!…» Χορηγίες που δίνονταν και ανακαλούνταν, υποσχέσεις για βοήθεια από διάφορους φορείς που δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ, δεν μας πτόησαν και συνεχίσαμε απτόητοι τις πρόβες μας στο Φαρμακευτικό Σύλλογο Πειραιά. Φτάνοντας πια στην ολοκλήρωση της προσπάθειάς μας, ξεκινήσαμε ήδη τις γενικές πρόβες!
Με τη βοήθεια και τις οδηγίες της κας Τόνιας Μάνεση, τα σκηνικά και τα κουστούμια της κας Μίκας Πανάγου, τις επιλογές των πλέον κατάλληλων – αν όχι και μοναδικών στο είδος τους - θεατρικών έργων, όπως και την παραγωγή πρωτότυπης μουσικής, που γράφτηκε ειδικά για την παράστασή μας, αλλά και με άλλες μουσικές επιλογές, καθώς επίσης και με την επιλογή μιας ποιοτικής και πρωτοποριακής θεατρικής σκηνής (ΘΕΑΤΡΟ «ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟΥ»), το εγχείρημα αυτό ξεφεύγει πλέον από τα «ερασιτεχνικά» στάνταρ. Και με το «ερασιτεχνικά», δεν εννοούμε βέβαια την αγάπη μας για τη θεατρική τέχνη που είναι δεδομένη και το αποδεικνύει η δουλειά, η επιμονή και η προσήλωση με την οποία ξεπεράσαμε πολλές αντίξοες συνθήκες. Ούτε ότι θεωρούμε εαυτούς …επαγγελματίες. Εννοούμε ότι ετοιμάσαμε και στήσαμε μια παράσταση απαιτήσεων που μπορεί να κάνει κάθε συνάδελφο, αλλά και τον φαρμακευτικό κόσμο γενικότερα, να αισθανθεί ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα. Για τούτο και δεν αποζητούμε την επιείκειά σας, όταν με το καλό δείτε την παράστασή μας, αλλά τη συμπαράστασή σας, ακόμη και την κριτική σας, ώστε να γίνουμε ακόμη καλύτεροι!
Απευθυνόμαστε στους συναδέλφους, σε όλο τον φαρμακευτικό και γενικότερα υγειονομικό κλάδο, αλλά και σε κάθε πολίτη που έρχεται καθημερινά σε επαφή με το φάρμακο και το φαρμακείο.
Απευθυνόμαστε επίσης στους συνδικαλιστικούς και υγειονομικούς φορείς σε όλα τα επίπεδα και σε όλη τη χώρα.
ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ! Στην παρούσα φάση προγραμματίσαμε 7 συνολικά παραστάσεις γιατί αυτό ήταν το όριο των δυνατοτήτων μας. Μην ξεχνάμε, ότι κι εμείς είμαστε επαγγελματίες και παρά την αγάπη μας γι’ αυτή την προσπάθεια δεν είναι δυνατόν, ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ, να προγραμματίσουμε κάτι περισσότερο. Περιμένουμε τη συμπαράσταση, την ανταπόκριση, τη συμμετοχή σας στις παραστάσεις.
Θεατρική Ομάδα Φαρμακοποιών Αθήνας - Πειραιά
«ΠΡΟΣΟΧΗ! ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΔΙΑΝΥΚΤΕρεύει…»
2διανυκτεΡΕΥΟΝΤΑ… ΘΕΑΤΡΙΚΑ
ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΑ
1. «Διανυκτερεύον φαρμακείο» Συγγραφέας: Εντουάρντο Ντε Φιλίππο
(πρωτότυπος τίτλος: “Farmacia di turno”)
Μετάφραση – Απόδοση – Μεταγραφή: Μανόλης Μαυρολέων
2. «Και το όνομα αυτού, Παναγιώτης!...»
Συγγραφέας: Μανόλης Μαυρολέων (μέλος Φ.Σ. Πειραιά)
Θέατρο «Τόπος Αλλού» Κυκλάδων και Κεφαλληνίας 17, Κυψέλη, Αθήνα.
Ημερομηνίες Παραστάσεων: 17, 20, 24, 27, 31 Ιανουαρίου και 3, 7 Φεβρουαρίου 2010. Κυριακές: 18.00’ – 20.00’. Τετάρτες: 20.30’ – 22.30’
Σκηνοθεσία: Τόνια Μάνεση (ηθοποιός – σκηνοθέτης)
Σκηνικά – Κοστούμια: Μίκα Πανάγου
Μουσικές επιλογές: Χρήστος Αγγελόπουλος (μέλος Φ.Σ. Αττικής)
Πρωτότυπη μουσική: Μάνος Τσίτουρας
Παίζουν: Αγγελόπουλος Χρήστος (μέλος Φ.Σ. Αττικής), Αθανασίου Αρσένης (μέλος Φ.Σ. Πειραιά), Φλωρέττα Μαργιώλη (μέλος Φ.Σ. Αττικής), Παπαντωνάκου Κλαίρη (μέλος Φ.Σ. Πειραιά), Παπαπέτρου Βασίλης (μέλος Φ.Σ. Αττικής), Κόσο Σάρα (τελειόφοιτος Φαρμακευτικής Σχολής Αθήνας), Ακερμάνογλου Άντι (Βοηθός φαρμακείου, Αθήνα), Σιγάλας Νίκος (υπάλληλος του Φ.Σ. Πειραιά) και Μάνος Τσίτουρας (αστροφυσικός).
Από τον Σεπτέμβριο του 2008 μία ομάδα από 10 περίπου συναδέλφους φαρμακοποιούς, βοηθούς, κλπ, και την ηθοποιό – σκηνοθέτη Τόνια Μάνεση, ξεκινήσαμε με πολύ ενθουσιασμό πρόβες πάνω σε 2 θεατρικά μονόπρακτα που έχουν σαν κεντρικό τους θέμα το χώρο δουλειάς μας υπό τον γενικό τίτλο «ΠΡΟΣΟΧΗ! ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΔΙΑΝΥΚΤΕρεύει».
Σκοπός της προσπάθειας αυτής είναι, μέσα από τη διαχρονική κατάσταση όσων συμβαίνουν σ’ ένα φαρμακείο και μάλιστα διανυκτερεύον να ανιχνευθεί, από τη σκοπιά της θεατρικής προσέγγισης, «…μια ουσιαστική επαφή του λειτουργήματός μας με την τέχνη και τον πολιτισμό. Όσο το ανελέητο και απάνθρωπο σύστημα προσπαθεί να μας μεταμορφώσει σε κακόμοιρους γραφιάδες, πονηρούληδες εμπόρους και ανελέητους κυνηγούς συνταγών, εμείς οφείλουμε να αντισταθούμε! Και θα αντισταθούμε όχι μόνο με αξιοπρέπεια και ιώβειο υπομονή στους χώρους δουλειάς μας, αλλά και μη επιτρέποντας να μας οδηγήσουν στην πλήρη εξαθλίωση. Θα αντισταθούμε όχι απλά διατηρώντας αλλά ισχυροποιώντας κάθε δυνατό και ουσιαστικό δεσμό με την κοινωνία, ανιχνεύοντας κάθε δρόμο που μεγαλώνει τη χαρά στη ζωή.»
Η προσπάθειά μας πέρασε, για έναν ολόκληρο χρόνο, από τα «σαράντα κύματα!…» Χορηγίες που δίνονταν και ανακαλούνταν, υποσχέσεις για βοήθεια από διάφορους φορείς που δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ, δεν μας πτόησαν και συνεχίσαμε απτόητοι τις πρόβες μας στο Φαρμακευτικό Σύλλογο Πειραιά. Φτάνοντας πια στην ολοκλήρωση της προσπάθειάς μας, ξεκινήσαμε ήδη τις γενικές πρόβες!
Με τη βοήθεια και τις οδηγίες της κας Τόνιας Μάνεση, τα σκηνικά και τα κουστούμια της κας Μίκας Πανάγου, τις επιλογές των πλέον κατάλληλων – αν όχι και μοναδικών στο είδος τους - θεατρικών έργων, όπως και την παραγωγή πρωτότυπης μουσικής, που γράφτηκε ειδικά για την παράστασή μας, αλλά και με άλλες μουσικές επιλογές, καθώς επίσης και με την επιλογή μιας ποιοτικής και πρωτοποριακής θεατρικής σκηνής (ΘΕΑΤΡΟ «ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟΥ»), το εγχείρημα αυτό ξεφεύγει πλέον από τα «ερασιτεχνικά» στάνταρ. Και με το «ερασιτεχνικά», δεν εννοούμε βέβαια την αγάπη μας για τη θεατρική τέχνη που είναι δεδομένη και το αποδεικνύει η δουλειά, η επιμονή και η προσήλωση με την οποία ξεπεράσαμε πολλές αντίξοες συνθήκες. Ούτε ότι θεωρούμε εαυτούς …επαγγελματίες. Εννοούμε ότι ετοιμάσαμε και στήσαμε μια παράσταση απαιτήσεων που μπορεί να κάνει κάθε συνάδελφο, αλλά και τον φαρμακευτικό κόσμο γενικότερα, να αισθανθεί ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα. Για τούτο και δεν αποζητούμε την επιείκειά σας, όταν με το καλό δείτε την παράστασή μας, αλλά τη συμπαράστασή σας, ακόμη και την κριτική σας, ώστε να γίνουμε ακόμη καλύτεροι!
Απευθυνόμαστε στους συναδέλφους, σε όλο τον φαρμακευτικό και γενικότερα υγειονομικό κλάδο, αλλά και σε κάθε πολίτη που έρχεται καθημερινά σε επαφή με το φάρμακο και το φαρμακείο.
Απευθυνόμαστε επίσης στους συνδικαλιστικούς και υγειονομικούς φορείς σε όλα τα επίπεδα και σε όλη τη χώρα.
ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ! Στην παρούσα φάση προγραμματίσαμε 7 συνολικά παραστάσεις γιατί αυτό ήταν το όριο των δυνατοτήτων μας. Μην ξεχνάμε, ότι κι εμείς είμαστε επαγγελματίες και παρά την αγάπη μας γι’ αυτή την προσπάθεια δεν είναι δυνατόν, ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ, να προγραμματίσουμε κάτι περισσότερο. Περιμένουμε τη συμπαράσταση, την ανταπόκριση, τη συμμετοχή σας στις παραστάσεις.
ΠΡΟΣΟΧΗ! ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ
ΔΙΑΝΥΚΤΕρεύει…
2 διανυκτεΡΕΥΟΝΤΑ ……
ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΑ
πού απευθύνεται το έργο μας;
…γραμμένο και μεταφρασμένο από φαρμακοποιό,
το έργο μας «ανεβαίνει…» στη σκηνή από
εν ενεργεία φαρμακοποιούς
φοιτητές της φαρμακευτικής
βοηθούς φαρμακείου…
Δεν μπορεί, λοιπόν, παρά να απευθύνεται,
πρώτ’ απ’ όλα,
στους συναδέλφους μας.
Φιλοδοξούμε να δουν το έργο μας,
την προσπάθειά μας,
όσο το δυνατόν περισσότεροι φαρμακοποιοί,
φαρμακοποιοί πάγκου, νοσοκομειακοί, βιομηχανίας…
Θα θέλαμε, ακόμη, να το δουν
και άλλοι υγειονομικοί συνάδελφοι
ώστε να «γνωριστούμε καλύτερα…»
- το έχουμε ανάγκη όλοι!…
Θα θέλαμε να το δουν και οι άνθρωποι
που μπαίνουν καθημερινά στα φαρμακεία μας.
Να μας γνωρίσουν κι αυτοί καλύτερα…
Τέλος, πιστεύουμε ότι, αν όλα πάνε καλά,
η παράστασή μας είναι δυνατόν
να επισκεφθεί και άλλες πόλεις…
ΔΙΑΝΥΚΤΕρεύει…
2 διανυκτεΡΕΥΟΝΤΑ ……
ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΑ
πού απευθύνεται το έργο μας;
…γραμμένο και μεταφρασμένο από φαρμακοποιό,
το έργο μας «ανεβαίνει…» στη σκηνή από
εν ενεργεία φαρμακοποιούς
φοιτητές της φαρμακευτικής
βοηθούς φαρμακείου…
Δεν μπορεί, λοιπόν, παρά να απευθύνεται,
πρώτ’ απ’ όλα,
στους συναδέλφους μας.
Φιλοδοξούμε να δουν το έργο μας,
την προσπάθειά μας,
όσο το δυνατόν περισσότεροι φαρμακοποιοί,
φαρμακοποιοί πάγκου, νοσοκομειακοί, βιομηχανίας…
Θα θέλαμε, ακόμη, να το δουν
και άλλοι υγειονομικοί συνάδελφοι
ώστε να «γνωριστούμε καλύτερα…»
- το έχουμε ανάγκη όλοι!…
Θα θέλαμε να το δουν και οι άνθρωποι
που μπαίνουν καθημερινά στα φαρμακεία μας.
Να μας γνωρίσουν κι αυτοί καλύτερα…
Τέλος, πιστεύουμε ότι, αν όλα πάνε καλά,
η παράστασή μας είναι δυνατόν
να επισκεφθεί και άλλες πόλεις…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)